Benvido de novo ao noso blog! Hoxe queremos falar do noso último intercambio xuvenil, Baco Festum: a journey to the roots, que tivo lugar en Carucedo do 4 ao 12 de xuño.
Organizado por Valdeorras Vive, con Lucas e Sasha como facilitadores, e en coordinación coas diferentes asociacións de cada país. Ademais, nesta ocasión volvemos a un entorno que nos encanta, a carón do lago de Carucedo e moi preto das Médulas, onde a comida sempre é deliciosa e Pablo e Mamen nos reciben de marabilla.
Esta foi unha experiencia enriquecedora a todos os niveis, tanto para nós que a organizamos como para os 36 mozos que viñeron de Turquía, Estonia, Xeorxia, Bosnia e Hercegovina, Hungría e España (creemos que non se nos escapa ningún).
Con este intercambio xuvenil, deseñado inicialmente para os primeiros meses posteriores á pandemia, queriamos celebrar a diversidade en maiúsculas, a cultura do viño e o legado que a romanización deixou nestas terras.
A pesar da choiva, parece que o Deus Baco non se ocupa destes asuntos, os obradoiros pasaron con éxito e pronto se rompeu o xeo e todas aquelas caras inicialmente descoñecidas xa non eran tan descoñecidas. Axiña puidemos afondar en diversas temáticas para promover a educación non formal: debate, improvisación, xogos de roles, intercambio de ideas, traballo en equipo, etcétera. E diso se trata! Cremos firmemente na importancia de fortalecer aquelas coñecidas como soft skills (habilidades brandas) que non temos a oportunidade de practicar a diario, e que moitas veces escapamos de calquera forma de educación formal.
Tamén houbo tempo para visitas e unha fermosa xornada de sendeirismo (por suposto, ata as Médulas). Contemplar o asombro e a fascinación que un lugar como este provoca nos mozos chegados de tan lonxe é emocionante. Intentamos non perder detalles, porque querían saber todo, así que lles explicamos paso a paso en que consistía o ruina montium que alí practicaban os romanos, e canto ouro había alí. Para algúns incluso era a primeira vez que saían de excursión a unha “montaña de verdade” segundo nos contaron entre risas e para o noso asombro. E é que dun grupo tan diverso de 36 mozos, algúns creceron toda a vida en cidades enormes ou en países completamente planos.
Por suposto, tamén houbo tempo para as paellas de Pablo, deixámosvos aquí unha foto que se describe a si mesma:
O tempo pasou voando e a choiva deunos outra tregua, esta vez para visitar Ponferrada, realizar entrevistas na rúa e practicar algunhas habilidades dixitais como o vídeo marketing.
E pola tarde, por suposto, fomos ao Palacio de Canedo, e alí recibiunos Paula, que nos fixo unha visita cunha degustación estupenda, e o propio Prada. En cuestión de segundos, todo o mundo contaxiouse da filosofía "a tope" que alí se defende con uñas e dentes. Queriamos que todos en Baco Festum entendesen que a cultura do viño reside en lugares coma este, onde o amor pola terra e os produtos locais de valor engadido son tratados con moito esmero e coidado. Cremos que isto transcende calquera negocio, que son valores e mesmo unha filosofía de vida, a tope!
E por suposto, chegaron as noites interculturais, que non poden faltar en ningún intercambio. Presentacións, música, baile e datos curiosos sobre países que nos poden parecer moi afastados, pero que en realidade non o son. Por poñer un exemplo, Xeorxia, coa que nos separan máis quilómetros, comparte con España unha poderosa e antiga tradición vitivinícola, na que nos vemos reflectidos. Para eles, participar na vendima da uva todos os anos forma parte do día a día e algúns mesmo elaboran o seu propio viño na casa (ou licores, coñecidos como "chacha" que equivaldrían á nosa augardente).
Outras noites foron un pouco máis particulares, se é posible, e é que preto do final do intercambio quixemos organizar unha noite de terror tipo ximcana, What happened to Angelo?" (Que lle pasou a Angelo?) promovendo o traballo en equipo e afrontando literalmente algúns medos (ou pasalo ben, para os que non os teñen).
E lamentablemente chegou o final desta experiencia memorable. Pasamos a última noite no pobo de Carucedo, probando unhas cervexas que se fan alí mesmo, na Fábrica Castreña. A Baco quizais non lle gustara moito este último, pero foi unha excepción, prometémolo.
Ao día seguinte marcharon todos e as cabanas de Carucedo quedaron en silencio á espera dunha nova aventura Erasmus+, que cremos que chegará moi, moi pronto.
Grazas por ler!
Álvaro Docampo
Comments